Having released in 2004 their first album, „Cry to Me, River…”, Kroda immediately established itself as one of the brightest and most promising Ukrainian bands in Black Metal genre. And, despite the fact that initially sound Kroda are more related to Folk, following albums have shown that Kroda – it is much more than a usual useless Pagan for forest idiots dressed in green tights. With each next album, cold shadow of Black Metal more dominated over the band’s music, and the last album „Schwarzpfad” is a striking confirmation of this fact. However, taking a step by step to such ultimate black metal sound, Kroda always surprised listeners by its unexpected solutions. No one will reproach the band in predictability, as each next album was notably different from the previous one. Kroda image has also undergone significant changes. It seems that the band is followed only by own instincts. And an unexpected concert release „Heil Ragnarok” has once again confirmed this. Frankly, detailed reasoning of Eisenslav – the leader and frontman of this Carpathian formation, can seem quite unexpected too. His ability to penetrate into the essence of things is worthy of respect. In all of this Eisenslav desperately balances between diplomacy and brutal honesty. Well, I’m sure that the following interview may seem unusual to someone…
First of all, tell us about the upcoming concert release „Heil Ragnarok!”.
Actually, in the beginning was planned to release this live album on CD, and later release on DVD.
The sound was thrice remixed, because it was constantly pop up new noisy artifacts of live sound, on the already cleared record. We have prepared a great design for the audio release, but two days before sending the disc to print some kind of fail was happened. I don’t understand how we had not previously take into account this fact, but only before printing we were understand that playtime of a concert is more than 100 minutes, and you can fit on the CD no more than 80 minutes. To trim the concert – it sucks. To do double CD digipack – expensive, which greatly reduces the number of potential buyers, which is already not much. A lot of people are download mp3 and don’t want buy the CDs. We decided to cancel the release of audio CD, and release only a DVD.
However, the audio version of this concert I personally did not want to break up, because I sincerely like this live album for his sound, drive, track-list… In short, in all aspects. I myself heard him gladly, and decided that it would be interesting for other listeners to have on a record our Storm and Summoning covers, new live versions of our old stuff, and Der Scharlachrote Tod (Absurd cover). And songs from “Schwarzpfad” sounds close to the album version, but not like there. As a result, the album was loaded on Bandcamp for free listening. So, also everyone can buy this album there in all kinds of digital audio formats. All of these for „our people” are unclear, but no one expected purchase from them, to be honest. For me it was important that people to hear a release instead of bought it.
Well, with regards to the upcoming DVD, it is too early to talk about it. Time will show when it will be released, in which format and edition. A lot of work in preparation for the release has already been done, but a lot still to do. In live video, which is currently already mixed, we will add fragments of filming nature, to add atmosphere, and convert a standard live video in some kind of movie…, bring „our favorite” visual images for a full transfer of mood. Something has already been filmed, but we are very dependent on the weather, so much yet to come. I hope winter will be snowy. This is in general… DVD promises to be a bombing!
A year has passed since the release of the latest KRODA album called “Schwarzpfad”. Interested listeners know that a new period began in history of KRODA with this album. Do you think this album is really a milestone for the band?
99% of ratings and reviews which I know are very positive. Dissatisfied persons, apparently, did not deign to write.
You did not answer the second part of the question. How would you rate the importance of this album for KRODA? Has it become just another album, or maybe this album opened a new chapter in the biography of the band?
You know that my point of view can not be objective in this case…
Do you already have any thoughts about the new material? The better the band, the more eagerly awaiting for its new works. Actually, very often this is the root of all evil, because band can quickly turn into a conveyor…
I don’t make plans. The new material will be when the time comes for it. Punching of albums – this is for those who goes to rehearsals as to job and squeezes „creativity” out from himself like mead of poetry from the ass of the legendary Edda’s eagle. Who knows this subject understands which a mythological motif I mean.
All clear with this. Your experimental album called „Ghosts of Birds”, which released in 2009 was very inspiring. Given this album and Chornotrop V (Winter Aurora) – amazing ambient track from the last album, do you ever have a wish to write a full-length album, sounding at the crossroads of acoustics and Dark Ambient? Remembering the answer to the previous question, I’m not asking about the plans, I asking about your desire to do something like that. Have you a desire to develop this idea?
Yes, I have these thoughts… But not quite the same. I find it hard to explain the idea, without going into details, but somewhere out there in the noosphere, it soars like something at the intersection of atmospheric Black Metal and Ambient with transcriptions of the rune aetts into notes, so the musical material is based on its textual component. In general when it will be released, and then you will hear.
On the upcoming concert release „Heil Ragnarok!” as a special guest was performed Zorn from Russian Black Metal division called DJUR. Do you have the idea to continue this cooperation in the studio in the near future?
This idea arose repeatedly and in various guises… And even before the creation of KRODA and DJUR. We have long been familiar.
So can we hope to hear the result of your cooperation in a studio?
:))) You can hope for anything, I allow you this! :))
In June KRODA played a series of concerts at European festivals. What are the difficulties caused by our (Ukrainian) realities arose during preparing for this tour, and what impressions you have from this tour?
I do not see any difficulties in such events for our people, except to issuing the visa. Although this time we were doing a Lithuanian Schengen visa, and people from a Lithuanian consulate were nice and polite, and the organizer of the Lithuanian festival was a responsible and reliable man… So it wasn’t a problem in any case. We easily got a visa in advance.
Impressions from the tour for me, as always, on the verge of contrasts. I love to travel and that’s why the tour is always having a lot of positive things for me. But at the same time, the musical tour-life – It’s definitely not mine… All these concert shit, drunken freaks, haste, forever moving… There are many times I told myself, that I’d rather travel outside the music business. And in addition, at the end of the tour we had to close the first day of a Czech festival called Hell Fast Attack.
But I get sick sore throat for a couple of days before, in Budapest, and was treated by all means so hard that burned my throat and could not sing and even eat and drink. I was lying with a high temperature and, in short, was in hell. I do not know how I forced myself to get dressed up and go on stage. I didn’t even need makeup, because I looked as a corpse. All in all, I could not sing, the fighting spirit of musicians was very low… We tried to use some gadgets for my vocal, to sing in a whisper, but the technical capabilities of the device were not enough. And we played without vocals. It’s pretty sad, because a lot of people gathered to see our performance. Fortunately, people basically understand what had happened and did not leave the scene – headbanging, raised their fists and even singed…
By the way, now KRODA become more actively touring. Given the content of the music, each KRODA concert must be like a ritual. Do not you have the fear that one day concerts can become a routine? How do you manage to keep this edge?
I have no such fear, because no one and nothing can obligate us to go and play concerts on a schedule, or something. We agree to play a concert when we feel that we want to play live. Also frequent concerts happen only occasionally, but not consistently. For example, after a summer mini-tour, we didn’t played shows and don’t plan to, despite numerous invitations. So, what kind of routine? Routine can be a rehearsal of the same program before an every concert. But even in that case, not the concert. Routine concerts – this is probably for bands that play every other day, while on tour for months. In our case, for the six months was only 5 gigs followed by a break of six months to a year… Or two years. Or more…
In your opinion, where lies the line between material and non-material in music? I will explain. Suppose, musical instruments, recording equipment are material objects. But the finished product and the emotions that it brings lies within the scope of the immaterial, spiritual, if you like.
The line you’re talking about – It’s the perception of release by the listener. For someone it’s emotions… For someone – cool “superlimitededition” CD to put on the shelf just to show-off… For someone – download among the hundreds of other albums in mp3, to put on the hard drive, have no time to listen all those records, and to remove when there is no place for new downloads. All is subjective.
For me, the album begins from immaterial – from emotions, from the emerging ideas in my mind, or arising out of subconscious. Thought is material? Is that already formed?
But if we assume that our emotions are a reflection of the chemical activity of our nervous system, which is material, and feelings cause a burst of energy that can be measured, then we return to the material. Music is a sound that can also be measured. What if the music – it’s not even a „spiritual” phenomenon, but a reflection of the higher matters, which existing independently of our minds, and even OUR existence?
I don’t mind in any way. I’m not against chemical reactions, not against inaccessible to our consciousness dimensions. Moreover, I believe that are taking place both of these approaches at the same time. There is no contradiction.
In your music, you often turn to the theme of destruction. Though not on a primitive level, and, shall we say, at the level of the elemental forces of our macrocosm. How do you think, how strong the destruction and creation are interconnected between each other? Do you share these concepts, or all these things for you are part of a whole, and destruction is part of the renewal, and, consequently, of creation?
There is no renewal, if we’re talking about, what is the point I have put into it. Destruction and creation, in a way, is the same process. But in some sense, is more familiar to most people, it is diametrically opposite polarities, of equal power.
What about changing of your personality during the creation/playing of music?
Changing…
Somehow it so happened, that paganism has become synonymous with vulgar folk. Agree that the most part of nowadays paganism is full of almost caricature images and pseudorituals. And this applies both to all sorts of paganists and to assorted nationalists who simply deform paganism for themselves depending on his intellectual level. Did you ever think that a lot better intuitively turn to the sources of these images to their essence? I’m not referring so called “ancestors”, that are likely have been quite ordinary people with all the disadvantages inherent to modern man. Perhaps this is a metaphysical level, but I mean archetypes, their inner essence. Do not you think that their origins are superhuman images?
I completely agree with you. And not only with regards to paganism, by the way… Actually, this is an illustration for the topic: who is the mystic, and who is the reconstructor. For whom pipes, decoration, dances among the wooden idols in the forest, and for whom protosymbols, runes, metaphysics and archetypes. For someone Perun with lightning in his hands sitting over Russia, and just over the border with Austria Thor rides the sky on a chariot with goats. : )) It’s just a Tolkienism…
How is important personally to you find these sources? Can we say that your creativity has the full manifestation of this search?
Absolutely.
Despite its extreme roots, today Black metal has become an integral part of the mainstream. How do you think – why? And what is the main problem of black metal today?
Because clowns turn sacramental into show business and the monumental idea of opposition all around – into entertainment.
Very often we can seen, as blackers, who publicly exploit the frightening images in life are aching, dull philistines, for which stage image is like a suit of clothes that they wear when necessary. But any art always meant complete solution in it, and self-identification with art. So, it turns out, this is only a circus, to satisfy the well-fed audience? Who in this case sets the tone: the musicians themselves create the appropriate image, or the public, in line with expectations which formed this image?
When a musician declares less radical ideology than anyone else, but he may well follow it completely, stupid listener says: “Aaaah, he’s not true… There are others who are more “evil”, here they are – true! And this person is a little “too human” or something…” And this is fundamentally contrary to the definition of the word itself, „true”, as should be clear to any literate person. But most listeners are ignorant enough even to understand that the True Black Metal – it’s a style of music… Usually without the keyboards and with the raw sound… Well, that… They are petty tyrants. Many musicians see this superficiality and use it. The vicious circle – the smaller the musician follow the declared ideology out of the scene, the more (fecal) masses believe that he is „true”. :)) And more of these so called „true” spawned on this fertile soil fertilized with human ignorance and stupidity.
It sucks when their illiteracy, ignorance and stupidity people attempt to pass off as uncompromising, or some else, strongly being proud of it. This is similar like hunchback dwarf, trying to dictate to others that their idea of ugliness and beauty is wrong and in fact his hump – it’s almost aristocratic trait, emphasizing the divinity of the owner of the humps, and the rest are freaks and degenerates. But if we talk about stupid people, then these fats, ugly and hunchbacked cvergs even the majority.
Have you ever looked into the future of your band? You did not think about, would you all do it 15 years later?
No, I did not even think over whether I will live fifteen years from now. Or five…
Well, that’s was all my questions. A couple of words in the end of the interview, to summarize it…
Heil Ragnarok!
Nagrywając w 2004 roku swój pierwszy album „Cry to me, river…” Kroda ustabilizowała swój wizerunek jako jeden z najjaśniejszych i najbardziej obiecujących ukraińskich zespołów black metalowych. I, pomijając fakt że dźwięk Krody początkowo zbliżony był do folku, kolejne albumy pokazały że Kroda nie jest kolejnych bezużytecznym pogańskim zespołem dla leśnych idiotów ubranych w zielone rajstopy. Z każdym kolejnym albumem, zimny cień black metalu coraz bardziej dominował w muzyce Krody, a ostatni album „Schwarzpfad” jest tego potwierdzeniem. Jednak, krok po kroku zbliżając się do swojego ostatecznego black metalowego brzmienia, Kroda zawsze zaskakuje słuchaczy swoimi nieoczekiwanymi rozwiązaniami. Nikt nie wypomni zespołowi przewidywalności, ponieważ każdy kolejny album był inny od poprzedniego. Wizerunek zespołu również przechodził wiele zmian. Wygląda na to, że zespół podąża tylko za swoimi instynktami. I nieoczekiwane koncertowe wydawnictwo – „Heil Ragnarok” tylko to potwierdziło. Szczerze mówiąc, rozumowanie Eisenslava – lidera i frontmana tej karpackiej formacji, też wydaje się zaskakujące. Jego zwyczaj do odkrywania natury wszechrzeczy, jest godny szacunku. W tym wszystkim Eisenslav balansuje pomiędzy dyplomacją i brutalną szczerością. Cóż, jestem pewien że ten wywiad będzie niezwykły dla wielu…
Po pierwsze, opowiedz nam o nadchodzącym koncertowym wydawnictwie „Heil Ragnarok!”.
Właściwie na początku planowano wydać ten koncertowy album na cd, a później na dvd. Dźwięk został po trzykroć zremiksowany, ponieważ ciągle wyskakiwały nowe hałaśliwe zakłócenia spowodowane koncertowym pogłosem. Przygotowaliśmy wspaniały design na wydanie audio, ale na 2 dni przed wysłaniem dysku do wydrukowania zdarzył się mały wypadek. Nie rozumiem jak mogliśmy wcześniej nie brać tego pod uwagę, że koncert ma więcej niż 100 minut, podczas gdy na płycie możesz nagrać nie więcej niż 80. Skrócić koncert – to byłoby do niczego. Zrobić podwójne cd – drogie, oraz zmniejszyłoby to listę potencjalnych kupców, których i tak nie jest wielu. Wielu ludzi ściąga pliki mp3, i nie chce kupować płyt. Dlatego zdecydowaliśmy się anulować wydanie płyty, a pozostać tylko przy dvd.
Jednak, nie chcę całkowicie odpuścić wydania wersji audio, ponieważ szczerze lubię ten koncertowy album za jego dźwięk, rytm, listę utworów… Krótko mówiąc, za wszystkie aspekty. Miło mi się go słuchało, i zdecydowałem, że fajnie będzie innym słuchaczom mieć nagrane nasze covery Storm and Summoning, nowe wersje naszych starych utworów wykonywane na żywo, i Der Scharlachrote Tod (cover Absurd). I utwory z „Schwarzpfad” brzmią podobnie do wersji studyjnej, jednak nie tak samo. W rezultacie, album został załadowany na Bandcamp, do odsłuchania za darmo. Więc każdy może kupić ten album tam, we wszystkich możliwych formatach audio. Wszystko to dla „naszych ludzi” jest niejasne, ale nikt nie oczekiwał zapłaty od nich, mówiąc szczerze. Dla mnie było ważne, żeby ludzie usłyszeli nasze wydawnictwo, a nie je kupili.
Cóż, z całym szacunkiem dla naszego nowego dvd, jest za wcześnie by o nim mówić. Czas pokaże kiedy już się ukaże, w jakim formacie i wersji. Dużo pracy i przygotowań zostało już wykonane, ale dużo też jeszcze pozostało. W wersji video, która już została zmiksowana, dodamy fragmenty z filmowania natury, by dodać klimatu, i zmienimy typowe koncertowe video w coś w rodzaju filmu… dodamy „nasze ulubione” wizualne obrazy dla odpowiedniego nastroju. Coś już zostało sfilmowane, ale jesteśmy zależni od pogody, więc dużo jeszcze pozostało. Mam nadzieję że zima będzie śnieżna. To tak ogólnie… Dvd zapowiada się być jak prawdziwa bomba! : )
Rok minął od nagrania ostatniego albumu Krody nazwanego „Schwarzpfad”. Zainteresowani słuchacze wiedzą, że tym albumem rozpoczął się nowy okres w historii Krody. Czy myślisz że faktycznie jest on kamieniem milowym dla zespołu?
99% ocen i opinii które znam, jest pozytywna. Nieusatysfakcjonowane osoby widocznie nie raczyły napisać.
Nie odpowiedziałeś na drugą część pytania. Jakbyś ocenił rolę tego albumu dla Krody? Czy stał się on tylko kolejnym albumem, czy może otworzył on nowy rozdział w historii zespołu?
Wiesz że mój punkt widzenia nie jest obiektywny w tej sprawie…
Czy masz już jakieś plany co do nowego materiału? Im lepszy zespół, tym niecierpliwiej czeka się na jego nowe wydawnictwa. Faktycznie, często jest to źródło całego zła, ponieważ zespół szybko może przemienić się w masówkę…
Nie robię planów. Nowy materiał powstanie, kiedy będzie jego czas. Produkowanie albumów – to dla tych, którzy podchodzą do odkrywania jak do pracy, wyciskając „kreatywność” z siebie jak miód poezji z tyłka legendarnego orła Eddy… Kto zna ten temat, rozumie który motyw z mitologii mam na myśli.
Wszystko jasne. Wasz eksperymentalny album nazwany „Ghosts of birds”, który ukazał się w 2009, był bardzo inspirujący. Ten album, oraz Chornotrop V (Winter Aurora) – wspaniały kawałek z ostatniego albumu w stylu ambient, czy kiedykolwiek marzyłeś o nagraniu pełnego albumu, będącego skrzyżowaniem albumu akustycznego i dark ambient? Pamiętając odpowiedź na poprzednie pytanie, nie pytam o plany, pytam o pragnienie zrobienia czegoś takiego. Czy masz ochotę to zrobić?
Tak, mam takie myśli… Chociaż nie dokładnie takie same. Ciężko mi wytłumaczyć ten pomysł, bez wchodzenia w szczegóły, ale gdzieś tam w bezatmosferze, szybuje połączenie atmosferycznego black metalu i ambientu, z transkrypcją run w nuty, więc materiał muzyczny bazuje na swoistym składniku tekstowym. Ogólnie, kiedy zostanie wydany, wtedy usłyszysz.
Na nadchodzącym koncertowym wydawnictwie „Heil Ragnarok!” jako gość specjalny wystąpił Zorn z rosyjskiego black metalowego zespołu Djur. Czy masz pomysł żeby kontynuować tą współpracę w studiu w najbliższej przyszłości?
Ten pomysł pojawiał się wielokrotnie, pod różnymi postaciami… Jeszcze nawet przed powstaniem Krody i Djur. Od dawna mamy wiele wspólnego.
Więc możemy mieć nadzieję na usłyszenie owocu studyjnej współpracy Krody i Djur?
: )) Możesz mieć nadzieję na wszystko, pozwalam ci na to! : ))
W czerwcu Kroda grała serię koncertów na europejskich festiwalach. Jakie są trudności spowodowane naszymi (ukraińskimi) realiami w trakcie przygotowań do tej trasy, i jakie były twoje z niej wrażenia?
Nie widzę żadnych trudności dla naszych ludzi w trakcie takich wydarzeń, poza ubieganiem się o wizę. Tym razem ubiegaliśmy się o litewską wizę Schengen, a ludzie z litewskiego konsulatu byli bardzo mili i grzeczni, a organizator litewskiego festiwalu był odpowiedzialnym i wiarygodnym człowiekiem… Więc to nie był żaden problem. Łatwo dostaliśmy wizę.
Wrażenia z trasy dla mnie, jak zawsze, pełne są kontrastów. Kocham podróżować, i dlatego trasa przynosi wiele pozytywnych rzeczy dla mnie. Ale tak samo, muzyczny styl życia w trasie – to nie dla mnie… Całe to koncertowe gówno, pijane świry, pośpiech, wiecznie w ruchu… Wiele razy powtarzałem sobie, ze wolałbym przemierzać muzyczny biznes od zewnątrz. A na dodatek, na koniec trasy musieliśmy odwołać ostatni występ na festiwalu Hell Fest Attack w Czechach.
Zachorowałem na ból gardła kilka dni wcześniej w Budapeszcie, i tak ciężko było mi wrócić do zdrowia, że ogień palił mi gardło, nie tylko nie mogłem śpiewać, ale ani pić, ani jeść. Leżałem z wysoką gorączką, i krótko mówiąc, byłem w piekle. Nie wiem jak zmusiłem siebie żeby się ubrać i wyjść na scenę. Nawet nie potrzebowałem makijażu, bo wyglądałem jak trup. Podsumowując, nie mogłem śpiewać, muzyczny duch walki był bardzo słaby… Próbowaliśmy użyć jakichś cudów techniki do mojego wokalu, bo brzmiał jak szept, ale to było za mało. Zagraliśmy bez wokalu. To smutne, ponieważ dużo ludzi przyszło żeby zobaczyć nasz występ. Na szczęście, w większości zrozumieli co się stało, i nie rozeszli się – rzucali włosami, podnosili ręce, i nawet śpiewali…
Tak przy okazji, Kroda teraz stała się teraz bardziej aktywna koncertowo. Podając muzyczną zawartość, każdy koncert Krody musi być jak rytuał. Nie obawiasz się, że pewnego dnia koncerty staną się rutyną? Jak dajesz sobie z tym radę?
Nie boję się tego, ponieważ nikt i nic nie obliguje nas żeby iść i grać koncert według jakiegoś harmonogramu, albo coś. Zgadzamy się zagrać koncert kiedy czujemy że chcemy zagrać na żywo. Również wiele koncertów zdarza się okazyjnie, ale nie jest to regułą. Na przykład, po letniej mini – trasie, nie graliśmy koncertów i nie planujemy tego, mimo że mieliśmy wiele zaproszeń. Więc jaka rutyna? Rutyna może być efektem tego samego programu, przed każdym koncertem. Ale nawet w tym przypadku, nie w samym koncercie. Rutynowe koncerty, to prawdopodobnie dla zespołów które grają każdego dnia, będąc w trasie miesiącami. W naszym przypadku, w czasie 6 miesięcy mieliśmy tylko 5 występów, a potem przerwę od kilkumiesięcznej do nawet rocznej… Albo dwurocznej… Albo dłuższej…
Według ciebie, gdzie przebiega linia między materią, a nie materią w muzyce? Już wytłumaczę. Na przykład, instrumenty muzyczne, są materialnym aspektem muzyki. Ale ostateczny produkt, całe emocje, które ten produkt wywołuje, leżą w strefie niematerialnej, duchowej, jak wolisz.
Linia o której mówisz – to postrzeganie materiału przez słuchacza. Dla jednego to emocje… Dla innego zajebista „super-limitowana-edycja” cd, do położenia na półce, żeby ją pokazywać… Dla jeszcze innego – ściągnięcie setki różnych albumów na twardy dysk, nie mając nawet czasu na przesłuchanie ich wszystkich, a potem usunięcie, kiedy nie będzie miejsca na nowe… Wszystko jest względne.
Dla mnie, cały album ma źródło w niematerialnej sferze – w emocjach, w rodzących się pomysłach w mojej głowie, albo wychodzących z podświadomości. Myśl jest materialna? Czy jest już formą?
Ale jeśli założymy, że nasze emocje są odbiciem chemicznych procesów naszego układu nerwowego, który jest materialny, a uczucia są spowodowane wybuchami energii którą można zmierzyć, wtedy powracamy do materii. Muzyka jest dźwiękiem, który również można zmierzyć. Co jeśli muzyka – nie jest nawet paranormalnym fenomenem, ale odbiciem wyższych rzeczy, które istnieją niezależnie od naszych umysłów, a nawet NASZYCH istnień?
Nie mam nic przeciwko temu. Nie mam też nic przeciwko chemicznym wybuchom, ani niedostępnym rejonom świadomości. Ponadto, wierzę że te rzeczy dzieją się w tym samym czasie. Nie ma w tym sprzeczności.
W swojej muzyce, często zwracasz się ku tematowi destrukcji. Ale nie na prymitywnym poziomie, i, powiedzmy, na poziomie elementarnych sił naszego makrokosmosu. Jak myślisz, jak silnie związane są ze sobą destrukcja i tworzenie? Czy podzielasz ten pogląd, czy wszystkie te rzeczy są częścią całości, a destrukcją jest częścią odnowienia, a tym samym częścią tworzenia?
Nie ma odnowienia, co jest kropką nad „i” którą muszę postawić. Destrukcja i tworzenie, w pewien sposób, są tym samym procesem. Ale w pewnym sensie, bliższym niektórym ludziom jest twierdzenie, że leżą na przeciwnych biegunach tej samej siły.
Co ze zmianą twojej osobowości podczas tworzenia/grania muzyki?
Zmienia się…
Jakoś tak się stało, że pogaństwo stał się synonimem wulgarnego folku. Większa część dzisiejszego pogaństwa jest pełna niemalże karykaturalnego wizerunku i pseudo-rytuałów. A to prowadzi do wszystkich rodzajów pogan i skrajnych nacjonalistów, którzy deformują pogaństwo według siebie i swojego poziomu intelektualnego. Czy kiedykolwiek myślałeś, że zdecydowanie lepiej intuicyjnie powrócić do źródeł, do ich esencji? Nie przyrównuję tak zwanych „przodków”, którzy według mnie byli zwykłymi ludźmi, z typowymi wadami, do dzisiejszych ludzi. Może to poziom metafizyczny, ale mam na myśli archetypy, ich głębsze znaczenie. Nie wydaje ci się, że ich źródłem są wizerunki super-człowieka?
Całkowicie się z tobą zgadzam. Nie tylko w odniesieniu do pogaństwa… Właściwie to jest obraz całego tematu: kto jest mistykiem, a kto jest rekonstruktorem. Dla kogo kobzy, dekoracja, tańce pośród drewnianych posągów w lesie, a dla kogo dawne symbole, runy, metafizyka i archetypy. Dla kogoś Pierun z błyskawicą siedzący nad Rosją, a koło granicy z Austrią na niebie swoim rydwanem z kozłami powozi Thor : )) To tylko Tolkienizm…
Czy ważne jest dla ciebie osobiście odnaleźć te źródła? Czy możemy powiedzieć że twoja twórczość jest pełną manifestacją tego poszukiwania?
Zdecydowanie.
Pomimo swoich ekstremalnych korzeni, dzisiaj black metal stał się częścią głównego nurtu. Jak sądzisz – dlaczego? I jaki jest główny problem dzisiejszego black metalu?
Ponieważ clowny zmieniły świętość w show biznes i główną ideę buntowania się przeciw wszystkiemu naokoło – w rozrywkę.
Bardzo często możemy zobaczyć, jak black metalowcy, którzy publicznie eksponują przerażające obrazy to cierpiący, nudni Filistyni, dla których sceniczny wizerunek jest jak przebranie w ciuchy które noszą, kiedy to konieczne. Ale każda sztuka zawsze wymaga pełnego poświęcenia dla niej, i pełnego identyfikowania się z nią. Więc, wychodzi na jaw, że to tylko cyrk, by usatysfakcjonować najedzoną publiczność? Kto w tym przypadku nadaje ton: sami muzycy kształtują niewłaściwy wizerunek, czy publiczność, ze swoimi oczekiwaniami które to ten wizerunek uformowały?
Kiedy muzyk deklaruje mniej radykalną ideologię niż inni, chociaż się jej całkowicie oddaje, głupi słuchacz mówi: „Ach, on nie jest true… Są inni którzy są bardziej „źli” od niego, i oni są true! A ta osoba może wydawać się „zbyt ludzka”, albo coś…” A to jest zdecydowane przeciwieństwo słowa „true”, które powinno być jasne dla każdej inteligentnej osoby. Ale większość słuchaczy jest ignorantami na tyle, że nie rozumie że True Black Metal – jest stylem muzyki… Zwykle bez klawiszy i z surowym dźwiękiem… Cóż… Są dziecinnymi tyranami. Wielu muzyków widzi tą powierzchowność, i wykorzystuje ją. Złośliwe koło – im mniej dany muzyk podąża za wytyczoną ideologia poza sceną, tym bardziej (gówniana) publiczność uważa że jest „true”. : )) I wielu z tych tak zwanych „true” narodziło się na tej zepsutej glebie, zapłodnionej ludzką ignorancją i głupotą.
To jest do bani, kiedy analfabetyzm, ignorancja i głupota próbuje zdać się na bezkompromisowość ludzką, będąc jeszcze z tego dumnym. Przypomina to zgarbionego karła, próbującego przekonać innych, że ich wizja brzydoty i piękna, jest niewłaściwa – a jego garb tak naprawdę, zasługuje na arystokratyczne traktowanie, podkreślając boskość jego posiadacza, a cała reszta to dziwadła i degeneraci. Ale jeśli mówimy o głupich ludziach, to ci grubi, brzydcy i zgarbieni przyćmiewają większość.
Czy patrzyłeś kiedyś w przyszłość swojego zespołu? Czy nie zastanawiałeś się, czy za 15 lat będziecie robić to dalej?
Nie, nie myślałem nawet czy będę żył za te 15 lat… Czy nawet 5…
Cóż, to były wszystkie moje pytania. Kilka słów na koniec wywiadu, żeby go podsumować…
Heil Ragnarok!
Interview by Alais, translation by NymphetamineGirl
Nagrywając w 2004 roku swój pierwszy album „Cry for me, river…” Kroda ustabilizowała swój wizerunek jako jeden z najjaśniejszych i najbardziej obiecujących ukraińskich zespołów black metalowych. I, pomijając fakt że dźwięk Krody początkowo zbliżony był do folku, kolejne albumy pokazały że Kroda nie jest kolejnych bezużytecznym pogańskim zespołem dla leśnych idiotów ubranych w zielone rajstopy. Z każdym kolejnym albumem, zimny cień black metalu coraz bardziej dominował w muzyce Krody, a ostatni album „Schwarzpfad” jest tego potwierdzeniem. Jednak, krok po kroku zbliżając się do swojego ostatecznego black metalowego brzmienia, Kroda zawsze zaskakuje słuchaczy swoimi nieoczekiwanymi rozwiązaniami. Nikt nie wypomni zespołowi przewidywalności, ponieważ każdy kolejny album był inny od poprzedniego. Wizerunek zespołu również przechodził wiele zmian. Wygląda na to, że zespół podąża tylko za swoimi instynktami. I nieoczekiwane koncertowe wydawnictwo – „Heil Ragnarok” tylko to potwierdziło. Szczerze mówiąc, rozumowanie Eisenslava – lidera i frontmana tej karpackiej formacji, też wydaje się zaskakujące. Jego zwyczaj do odkrywania natury wszechrzeczy, jest godny szacunku. W tym wszystkim Eisenslav balansuje pomiędzy dyplomacją i brutalną szczerością. Cóż, jestem pewien że ten wywiad będzie niezwykły dla wielu…
Po pierwsze, opowiedz nam o nadchodzącym koncertowym wydawnictwie „Heil Ragnarok!”.
Właściwie na początku planowano wydać ten koncertowy album na cd, a później na dvd. Dźwięk został po trzykroć zremiksowany, ponieważ ciągle wyskakiwały nowe hałaśliwe zakłócenia spowodowane koncertowym pogłosem. Przygotowaliśmy wspaniały design na wydanie audio, ale na 2 dni przed wysłaniem dysku do wydrukowania zdarzył się mały wypadek. Nie rozumiem jak mogliśmy wcześniej nie brać tego pod uwagę, że koncert ma więcej niż 100 minut, podczas gdy na płycie możesz nagrać nie więcej niż 80. Skrócić koncert – to byłoby do niczego. Zrobić podwójne cd – drogie, oraz zmniejszyłoby to listę potencjalnych kupców, których i tak nie jest wielu. Wielu ludzi ściąga pliki mp3, i nie chce kupować płyt. Dlatego zdecydowaliśmy się anulować wydanie płyty, a pozostać tylko przy dvd.
Jednak, nie chcę całkowicie odpuścić wydania wersji audio, ponieważ szczerze lubię ten koncertowy album za jego dźwięk, rytm, listę utworów… Krótko mówiąc, za wszystkie aspekty. Miło mi się go słuchało, i zdecydowałem, że fajnie będzie innym słuchaczom mieć nagrane nasze covery Storm and Summoning, nowe wersje naszych starych utworów wykonywane na żywo, i Der Scharlachrote Tod (cover Absurd). I utwory z „Schwarzpfad” brzmią podobnie do wersji studyjnej, jednak nie tak samo. W rezultacie, album został załadowany na Bandcamp, do odsłuchania za darmo. Więc każdy może kupić ten album tam, we wszystkich możliwych formatach audio. Wszystko to dla „naszych ludzi” jest niejasne, ale nikt nie oczekiwał zapłaty od nich, mówiąc szczerze. Dla mnie było ważne, żeby ludzie usłyszeli nasze wydawnictwo, a nie je kupili.
Cóż, z całym szacunkiem dla naszego nowego dvd, jest za wcześnie by o nim mówić. Czas pokaże kiedy już się ukaże, w jakim formacie i wersji. Dużo pracy i przygotowań zostało już wykonane, ale dużo też jeszcze pozostało. W wersji video, która już została zmiksowana, dodamy fragmenty z filmowania natury, by dodać klimatu, i zmienimy typowe koncertowe video w coś w rodzaju filmu… dodamy „nasze ulubione” wizualne obrazy dla odpowiedniego nastroju. Coś już zostało sfilmowane, ale jesteśmy zależni od pogody, więc dużo jeszcze pozostało. Mam nadzieję że zima będzie śnieżna. To tak ogólnie… Dvd zapowiada się być jak prawdziwa bomba! : )
Rok minął od nagrania ostatniego albumu Krody nazwanego „Schwarzpfad”. Zainteresowani słuchacze wiedzą, że tym albumem rozpoczął się nowy okres w historii Krody. Czy myślisz że faktycznie jest on kamieniem milowym dla zespołu?
99% ocen i opinii które znam, jest pozytywna. Nieusatysfakcjonowane osoby widocznie nie raczyły napisać.
Nie odpowiedziałeś na drugą część pytania. Jakbyś ocenił rolę tego albumu dla Krody? Czy stał się on tylko kolejnym albumem, czy może otworzył on nowy rozdział w historii zespołu?
Wiesz że mój punkt widzenia nie jest obiektywny w tej sprawie…
Czy masz już jakieś plany co do nowego materiału? Im lepszy zespół, tym niecierpliwiej czeka się na jego nowe wydawnictwa. Faktycznie, często jest to źródło całego zła, ponieważ zespół szybko może przemienić się w masówkę…
Nie robię planów. Nowy materiał powstanie, kiedy będzie jego czas. Produkowanie albumów – to dla tych, którzy podchodzą do odkrywania jak do pracy, wyciskając „kreatywność” z siebie jak miód poezji z tyłka legendarnego orła Eddy… Kto zna ten temat, rozumie który motyw z mitologii mam na myśli.
Wszystko jasne. Wasz eksperymentalny album nazwany „Ghosts of birds”, który ukazał się w 2009, był bardzo inspirujący. Ten album, oraz Chornotrop V (Winter Aurora) – wspaniały kawałek z ostatniego albumu w stylu ambient, czy kiedykolwiek marzyłeś o nagraniu pełnego albumu, będącego skrzyżowaniem albumu akustycznego i dark ambient? Pamiętając odpowiedź na poprzednie pytanie, nie pytam o plany, pytam o pragnienie zrobienia czegoś takiego. Czy masz ochotę to zrobić?
Tak, mam takie myśli… Chociaż nie dokładnie takie same. Ciężko mi wytłumaczyć ten pomysł, bez wchodzenia w szczegóły, ale gdzieś tam w bezatmosferze, szybuje połączenie atmosferycznego black metalu i ambientu, z transkrypcją run w nuty, więc materiał muzyczny bazuje na swoistym składniku tekstowym. Ogólnie, kiedy zostanie wydany, wtedy usłyszysz.
Na nadchodzącym koncertowym wydawnictwie „Heil Ragnarok!” jako gość specjalny wystąpił Zorn z rosyjskiego black metalowego zespołu Djur. Czy masz pomysł żeby kontynuować tą współpracę w studiu w najbliższej przyszłości?
Ten pomysł pojawiał się wielokrotnie, pod różnymi postaciami… Jeszcze nawet przed powstaniem Krody i Djur. Od dawna mamy wiele wspólnego.
Więc możemy mieć nadzieję na usłyszenie owocu studyjnej współpracy Krody i Djur?
: )) Możesz mieć nadzieję na wszystko, pozwalam ci na to! : ))
W czerwcu Kroda grała serię koncertów na europejskich festiwalach. Jakie są trudności spowodowane naszymi (ukraińskimi) realiami w trakcie przygotowań do tej trasy, i jakie były twoje z niej wrażenia?
Nie widzę żadnych trudności dla naszych ludzi w trakcie takich wydarzeń, poza ubieganiem się o wizę. Tym razem ubiegaliśmy się o litewską wizę Schengen, a ludzie z litewskiego konsulatu byli bardzo mili i grzeczni, a organizator litewskiego festiwalu był odpowiedzialnym i wiarygodnym człowiekiem… Więc to nie był żaden problem. Łatwo dostaliśmy wizę.
Wrażenia z trasy dla mnie, jak zawsze, pełne są kontrastów. Kocham podróżować, i dlatego trasa przynosi wiele pozytywnych rzeczy dla mnie. Ale tak samo, muzyczny styl życia w trasie – to nie dla mnie… Całe to koncertowe gówno, pijane świry, pośpiech, wiecznie w ruchu… Wiele razy powtarzałem sobie, ze wolałbym przemierzać muzyczny biznes od zewnątrz. A na dodatek, na koniec trasy musieliśmy odwołać ostatni występ na festiwalu Hell Fest Attack w Czechach.
Zachorowałem na ból gardła kilka dni wcześniej w Budapeszcie, i tak ciężko było mi wrócić do zdrowia, że ogień palił mi gardło, nie tylko nie mogłem śpiewać, ale ani pić, ani jeść. Leżałem z wysoką gorączką, i krótko mówiąc, byłem w piekle. Nie wiem jak zmusiłem siebie żeby się ubrać i wyjść na scenę. Nawet nie potrzebowałem makijażu, bo wyglądałem jak trup. Podsumowując, nie mogłem śpiewać, muzyczny duch walki był bardzo słaby… Próbowaliśmy użyć jakichś cudów techniki do mojego wokalu, bo brzmiał jak szept, ale to było za mało. Zagraliśmy bez wokalu. To smutne, ponieważ dużo ludzi przyszło żeby zobaczyć nasz występ. Na szczęście, w większości zrozumieli co się stało, i nie rozeszli się – rzucali włosami, podnosili ręce, i nawet śpiewali…
Tak przy okazji, Kroda teraz stała się teraz bardziej aktywna koncertowo. Podając muzyczną zawartość, każdy koncert Krody musi być jak rytuał. Nie obawiasz się, że pewnego dnia koncerty staną się rutyną? Jak dajesz sobie z tym radę?
Nie boję się tego, ponieważ nikt i nic nie obliguje nas żeby iść i grać koncert według jakiegoś harmonogramu, albo coś. Zgadzamy się zagrać koncert kiedy czujemy że chcemy zagrać na żywo. Również wiele koncertów zdarza się okazyjnie, ale nie jest to regułą. Na przykład, po letniej mini – trasie, nie graliśmy koncertów i nie planujemy tego, mimo że mieliśmy wiele zaproszeń. Więc jaka rutyna? Rutyna może być efektem tego samego programu, przed każdym koncertem. Ale nawet w tym przypadku, nie w samym koncercie. Rutynowe koncerty, to prawdopodobnie dla zespołów które grają każdego dnia, będąc w trasie miesiącami. W naszym przypadku, w czasie 6 miesięcy mieliśmy tylko 5 występów, a potem przerwę od kilkumiesięcznej do nawet rocznej… Albo dwurocznej… Albo dłuższej…
Według ciebie, gdzie przebiega linia między materią, a nie materią w muzyce? Już wytłumaczę. Na przykład, instrumenty muzyczne, są materialnym aspektem muzyki. Ale ostateczny produkt, całe emocje, które ten produkt wywołuje, leżą w strefie niematerialnej, duchowej, jak wolisz.
Linia o której mówisz – to postrzeganie materiału przez słuchacza. Dla jednego to emocje… Dla innego zajebista „super-limitowana-edycja” cd, do położenia na półce, żeby ją pokazywać… Dla jeszcze innego – ściągnięcie setki różnych albumów na twardy dysk, nie mając nawet czasu na przesłuchanie ich wszystkich, a potem usunięcie, kiedy nie będzie miejsca na nowe… Wszystko jest względne.
Dla mnie, cały album ma źródło w niematerialnej sferze – w emocjach, w rodzących się pomysłach w mojej głowie, albo wychodzących z podświadomości. Myśl jest materialna? Czy jest już formą?
Ale jeśli założymy, że nasze emocje są odbiciem chemicznych procesów naszego układu nerwowego, który jest materialny, a uczucia są spowodowane wybuchami energii którą można zmierzyć, wtedy powracamy do materii. Muzyka jest dźwiękiem, który również można zmierzyć. Co jeśli muzyka – nie jest nawet paranormalnym fenomenem, ale odbiciem wyższych rzeczy, które istnieją niezależnie od naszych umysłów, a nawet NASZYCH istnień?
Nie mam nic przeciwko temu. Nie mam też nic przeciwko chemicznym wybuchom, ani niedostępnym rejonom świadomości. Ponadto, wierzę że te rzeczy dzieją się w tym samym czasie. Nie ma w tym sprzeczności.
W swojej muzyce, często zwracasz się ku tematowi destrukcji. Ale nie na prymitywnym poziomie, i, powiedzmy, na poziomie elementarnych sił naszego makrokosmosu. Jak myślisz, jak silnie związane są ze sobą destrukcja i tworzenie? Czy podzielasz ten pogląd, czy wszystkie te rzeczy są częścią całości, a destrukcją jest częścią odnowienia, a tym samym częścią tworzenia?
Nie ma odnowienia, co jest kropką nad „i” którą muszę postawić. Destrukcja i tworzenie, w pewien sposób, są tym samym procesem. Ale w pewnym sensie, bliższym niektórym ludziom jest twierdzenie, że leżą na przeciwnych biegunach tej samej siły.
Co ze zmianą twojej osobowości podczas tworzenia/grania muzyki?
Zmienia się…
Jakoś tak się stało, że pogaństwo stał się synonimem wulgarnego folku. Większa część dzisiejszego pogaństwa jest pełna niemalże karykaturalnego wizerunku i pseudo-rytuałów. A to prowadzi do wszystkich rodzajów pogan i skrajnych nacjonalistów, którzy deformują pogaństwo według siebie i swojego poziomu intelektualnego. Czy kiedykolwiek myślałeś, że zdecydowanie lepiej intuicyjnie powrócić do źródeł, do ich esencji? Nie przyrównuję tak zwanych „przodków”, którzy według mnie byli zwykłymi ludźmi, z typowymi wadami, do dzisiejszych ludzi. Może to poziom metafizyczny, ale mam na myśli archetypy, ich głębsze znaczenie. Nie wydaje ci się, że ich źródłem są wizerunki super-człowieka?
Całkowicie się z tobą zgadzam. Nie tylko w odniesieniu do pogaństwa… Właściwie to jest obraz całego tematu: kto jest mistykiem, a kto jest rekonstruktorem. Dla kogo kobzy, dekoracja, tańce pośród drewnianych posągów w lesie, a dla kogo dawne symbole, runy, metafizyka i archetypy. Dla kogoś Pierun z błyskawicą siedzący nad Rosją, a koło granicy z Austrią na niebie swoim rydwanem z kozłami powozi Thor : )) To tylko Tolkienizm…
Czy ważne jest dla ciebie osobiście odnaleźć te źródła? Czy możemy powiedzieć że twoja twórczość jest pełną manifestacją tego poszukiwania?
Zdecydowanie.
Pomimo swoich ekstremalnych korzeni, dzisiaj black metal stał się częścią głównego nurtu. Jak sądzisz – dlaczego? I jaki jest główny problem dzisiejszego black metalu?
Ponieważ clowny zmieniły świętość w show biznes i główną ideę buntowania się przeciw wszystkiemu naokoło – w rozrywkę.
Bardzo często możemy zobaczyć, jak black metalowcy, którzy publicznie eksponują przerażające obrazy to cierpiący, nudni Filistyni, dla których sceniczny wizerunek jest jak przebranie w ciuchy które noszą, kiedy to konieczne. Ale każda sztuka zawsze wymaga pełnego poświęcenia dla niej, i pełnego identyfikowania się z nią. Więc, wychodzi na jaw, że to tylko cyrk, by usatysfakcjonować najedzoną publiczność? Kto w tym przypadku nadaje ton: sami muzycy kształtują niewłaściwy wizerunek, czy publiczność, ze swoimi oczekiwaniami które to ten wizerunek uformowały?
Kiedy muzyk deklaruje mniej radykalną ideologię niż inni, chociaż się jej całkowicie oddaje, głupi słuchacz mówi: „Ach, on nie jest true… Są inni którzy są bardziej „źli” od niego, i oni są true! A ta osoba może wydawać się „zbyt ludzka”, albo coś…” A to jest zdecydowane przeciwieństwo słowa „true”, które powinno być jasne dla każdej inteligentnej osoby. Ale większość słuchaczy jest ignorantami na tyle, że nie rozumie że True Black Metal – jest stylem muzyki… Zwykle bez klawiszy i z surowym dźwiękiem… Cóż… Są dziecinnymi tyranami. Wielu muzyków widzi tą powierzchowność, i wykorzystuje ją. Złośliwe koło – im mniej dany muzyk podąża za wytyczoną ideologia poza sceną, tym bardziej (gówniana) publiczność uważa że jest „true”. : )) I wielu z tych tak zwanych „true” narodziło się na tej zepsutej glebie, zapłodnionej ludzką ignorancją i głupotą.
To jest do bani, kiedy analfabetyzm, ignorancja i głupota próbuje zdać się na bezkompromisowość ludzką, będąc jeszcze z tego dumnym. Przypomina to zgarbionego karła, próbującego przekonać innych, że ich wizja brzydoty i piękna, jest niewłaściwa – a jego garb tak naprawdę, zasługuje na arystokratyczne traktowanie, podkreślając boskość jego posiadacza, a cała reszta to dziwadła i degeneraci. Ale jeśli mówimy o głupich ludziach, to ci grubi, brzydcy i zgarbieni przyćmiewają większość.
Czy patrzyłeś kiedyś w przyszłość swojego zespołu? Czy nie zastanawiałeś się, czy za 15 lat będziecie robić to dalej?
Nie, nie myślałem nawet czy będę żył za te 15 lat… Czy nawet 5…
Cóż, to były wszystkie moje pytania. Kilka słów na koniec wywiadu, żeby go podsumować…
Heil Ragnarok!
I am deeply convinced that Swedish trio Skogen is one of the most talented and interesting bands, working in the field of Atmospheric Black Metal. Being formed only in 2009, today this band can offer to listeners already three full-length albums! Integrity and completeness of these dramatic works is mesmerizing. Not every band is able to reach such a mature sound on the very first albums. And if you are partial to such music, you will not be disappointed with Skogen. Well, for a more complete acquaintance with the subject let’s read the following interview. Questions were answered by one of the founders of Skogen Jocke Svensson (guitars, bass, vocal). 
theeyeofeverystorm.wordpress.com 