ENTROPIA – Vesper

1.Dante

2.Gauss

3.Pascal

4.Vesper

5.Tesla

6.Marat

W tej recenzję spróbuję sobie i Wam odpowiedzieć na pytanie czym jest post black metal. I czym ogólnie jest termin „post” w muzyce. Bo w przypadku takich płyt jak ta słowo post mogłoby zostać zastąpione przez „innowacyjny”, „świeży”, „pomysłowy” czy „eksperymentalny”. Bazując na black metalu muzycy grupy Entropia stworzyli pewien koncept, wystarczy spojrzeć na tytuły kawałków, który ze stricte pojmowanym black metalem ma niewiele wspólnego. Nie ma też cech awangardowych udziwniaczy pokroju Wolves In The Throme Room. To muzyka bardzo organiczna, emocjonalna, w którą trzeba się wsłuchać bardzo uważnie, kiedy już przyzwyczaimy się do ściany dźwięku.

FURIA – W Melancholii

1. Z Melancholika Krew Nie Wypływa

2. Napuchną Mną Drzewa

Ciężka sprawa z tą nową Furią. Byłem przekonany, że Nihil przelewa swoje około-blackmetalowe pomysły na inne projekty (czego przykładem był zeszłoroczny album CSSABY). Przecież nawet „Halny” czy „Huta Laura” nie pozwalały nam zapomnieć, do czego zespół przyzwyczaił nas przez te lata. A tu proszę.

DARKTHRONE – The Underground Resistance

1. Dead Early
2. Valkyrie
3. Lesser Men
4. The Ones You Left Behind
5. Come Warfare, the Entire Doom
6. Leave No Cross Unturned

Ja tam nie wiem.

Bo marketingowcy mówią, że Darkthrone się teraz albo kocha, albo nienawidzi. A ja zacząłem w 2007 od dupy strony (F.O.A.D.) co zaowocowało fanatyczną obojętnością przezwyciężoną dopiero przez „Circle the Wagons”. Do kolejnego dziecka Norwegów podszedłem z ciekawością i sporą chętką na muzę pozbawioną kija w dupie i mąki na ryjach.

“I don’t feel like an actor, because our music is a part of me” – interview with DARK FORTRESS

DARK FORTRESS – is a band not disadvantaged by attention of fans and music publications. Each new album of the band is good in its own way, generously enveloping the listener into deep darkness and plunging into the depths of the occult atmosphere. In addition, DARK FORTRESS is one of the few bands that manage to combine professionalism with a refined technique, and at the same time not to sink to overtly commercial sound. These gloomy guys not only can preserve the pristine power of black metal, but have a talent to interpret it as they please. Because the break between albums delayed, since last release was released in 2010, I decided to find out what is going on in the dark chambers of DARK FORTRESS. In touch with me V.Santura – guitarist and, to date, the main songwriter of the band.  

Hi! The latest Dark Fortress album called „Ylem” was released in 2010. Long ago… As far as I know, work on the new album has already started. When can we expect an album? And tell us the latest Dark Fortress news.

Yeah, long ago already, that’s kind of true, at least we’ve never had such a long distance between two albums. But we have a quite big back catalog already, so I guess it is OK to have a little longer break between two releases this time.

“I have more than ever become estranged from the “common” world” – interview with AGALLOCH

The desire to do an interview with AGALLOCH came to me quite suddenly during successive listening of the entire discography of this outstanding band. And despite the fact that AGALLOCH is not very accessible for press, the problem was solved with surprising ease. Carlos Castaneda wrote: „the path that has heart, is always easy”. And if for some reason you are not familiar with the specific music of this original band, with its own unique style and an unique sound, now is the time to correct this oversight. The ability to listen (and hear) in this case is to be welcomed. Well, I suggest to our readers interview with John Haughm (vocals, guitar) – the founder and primary author of AGALLOCH’s music and lyrics.

 

The first question, as usual, on duty and routine, but nowhere to hide from this question. So, what’s new in life of Agalloch, what is the most current news for today?

The most current news is that we’ve played our last gigs of 2012 and we are in full writing mode over the Winter.

ETHELYN – No Glory To The God

1. Dead Water
2. No Glory To The God
3. Sacrifire
4. Implosion
5. Scales
6. No Day After Tomorrow
7. Wormhymn
8. Whispers Under The Coffin Lid
9. Last Deadly Wound
10. Heritage Of Puma Punku

Jakiś czas temu, gdy przeprowadzałem wywiad z Kelthuzem dyskusja zeszła nam na temat black i death metalu w Polsce. No właśnie, skąd „u nas” (biorę w cudzysłów, gdyż ja potrafię grać co najwyżej na nerwach) ta potrzeba grania muzycznej ekstremy, podczas gdy scena na przykład folk metalowa wypada na naszym poletku dosyć blado (chociaż, mimo że wielkim fanem jej nie jestem, to mógłbym wymienić kilka świetnych zespołów). Jesteśmy krajem, który może się pochwalić pokaźną liczbą kapel z tych dwóch nurtów, które są mocno rozpoznawalne na całym świecie.  Kiedy spytamy kogoś z zagranicy o polskie kapele metalowe wymieni zapewne Behemoth, Vader, Infernal War czy nawet Kriegsmaschine. A ile osób wspomni o Ethelyn z jej nowym albumem?

CULTES DES GHOULES – Henbane (Or Sonic Compendium Of The Black Arts)

1. Idylls of the Chosen Damned

2. The Passion of A Sorceress

3. Vintage Black Magic

4. Festival of Devotion

5. The Devil Intimate

„Pora była juz późna, a na nieboskłonie ciemna zasłona chmur zatrzymywała wszelkie światło. Nie miałem już siły by iść dalej. Ale w tym mroku, w tej czarnej studni bez dna, tuz przed mymi oczami ukazał się zarys jakiegoś domostwa. Dowlekłem się tam ostatkiem sił, licząc na gościnność mieszkańców i nocleg. Gdy stanąłem przed drzwiami, zarysy stały się ostrzejsze i oczom mym ukazał się posępny klasztor. Nie było wyjścia. Dzisiejszą noc spędzę z siostrami – pomyślałem i przekroczyłem drzwi tego upiornego klasztoru…”

ROTTING CHRIST – Kata Ton Daimona Eaytoy (Κατά τον δαίμονα εαυτού)

1. In Yumen – Xibalba

2. P’unchaw kachun – Tuta kachun

3. Grandis Spiritus Diavolos

4. Κατά τον δαίμονα του εαυτού

5. Cine iubeşte şi lasă

6. Iwa Voodoo

7. Gilgameš

8. Русалка

9. Ahura Mazdā-Aŋra Mainiuu

10. Χ Ξ Σ

11. Welcome To Hell

Skoro Rotting Christ umieszcza na swoim oficjalnym profilu na facebooku link, dzięki któremu ich jedenastym albumem mogę cieszyć się już dziś, traktuję to jako błogosławieństwo do naskrobania kilku zdań na temat tegoż. Tak więc sobotę mam z głowy.

AL-NAMROOD – Jaish Al-Namrood

1. Atba’a Al-Namrood

2. Ah’d Aljahliyah

3. Ajsad Dhar’een

4. Entisarat Al Ashawes

5. Naqoos Al Khatar

Jeśli komuś zdarzyło się przeczytać kilka moich tekstów dla „Oczka” mógł chociaż przez chwilę zastanowić się, czemu moje recenzje są tylko i wyłącznie pozytywne, a w dziesięcio-oczkowej punktacji nie dałem jeszcze żadnemu albumowi mniej jak 7. Sprawa jest bardzo prosta – dobrej muzyki jest za dużo, a życia zbyt mało na słuchanie jakiegoś gruzu. Dlatego zawsze staram skupić się na materiale, który powinien przyciągać, a nie odrzucać.

SPEKTR – Cypher

1. Hermetism
2. Teratology
3. The Singularity
4. Solitude
5. Antimatter
6. Solve et Coagula
7. Cypher
8. Decoproration
9. Le Vitriol du Philosophe

Myślę, że zasiadając do tej recenzji dobrze odrobiłem pracę domową. Najpierw postanowiłem zapoznać się z pozostałą twórczością Spektr. Lubię mieć porównanie i jakiekolwiek pojęcie o zespole, z którym przyjdzie mi się zmierzyć. A muszę przyznać, że ten pojedynek był dosyć ciężki, gdyż samo stanięcie „twarzą w twarz” z tą francuską zjawą zajęło mi kilka ładnych dni.